DÜŞLERDEKİ YEŞİL

Dün gece takıldı düşlerime
Eskilerden birgün yine
Belleğimde hırçın bir genç kız yeşili
Bilmem hangi yüzyılda yaşadım ben bunu
Yeşilden başkası girmemiş düşüme
Sanki delikanlılıktaki sevgilim
Kanı kaynar etekleri uçuşur yürürken
Yürür değil sanki süzülürken
Yeniyetme göğüsleri fırlayacak yerinden
Dudaklarında şen şakrak bir yeşil
Ya o bakışlarındaki davet
Ben bu yeşili yaşamadım ki...

Sevdalımın dedikodusu sarmış yedi mahalleyi
Bana yolunu beklemek düşer
Okul dönüşü yalnız malnız
Muhallebicide elini tutarım
Yeşil bir masanın altından
Bakışlarında utanır mı ne
Oysa kolunu belime dolar caddede sokakta
Geçeriz kıskanç bakışların içinden
Evleniriz elbet onsekizinde
Çoluk çocuk derken mutluluk bu ya
Benim yaşadığım yeşil bu değil ki...

Hüzünlü gecelerim benim
Duygusal bir yumağa sarmışım yeşili
Başka dert tasa kalmamış gibi
Anlamadım sevdalım da nereden çıktı
Mahallede dedikodusu bile olmazdı
Sıradan bir okul önlüğü üzerinde
Düz göğüslü bir yeniyetme
Arada bir konuşur gülerdi
Besbelli düşleri vardı kendince
Heyecanlanırdı beni görünce
Bense hiç yeşili yaşamadım ki...