MATEM

Bir kadın karalar bağladı
Matem günlerinin kutsal anısını
Mumların sıcaklığında yudumlayarak
Boşluğun kenarına tutundu.

Bir gölge düştü
Sonsuzluğun kanatlarını açarak
Derinlerde dondu kaldı.

Bir çığlık yükseldi
Bulutların yumuşaklığına yaslanarak
Uzaklara gözyaşı taşıdı.

Bir fidan boy verdi
Toprağın bağrından uzanarak
Güneşi bir solukta içti.

Bir bülbül öttü
Çığlığın saltanat sürdüğü yerleri
Bir anda fethetti.

Bir kadın karalar çözdü
Kaynaktan doldurduğu taslarıyla
Susuzluğunu bastırarak
Yaşamın ortasına atıldı.